Շալվա Ալեքսանդրի Ամոնաշվիլի (մարտի 8, 1931, Թբիլիսի), խորհրդային և ռուսաստանյան մանկավարժ և հոգեբան:

Ավարտել է Թբիլիսիի պետական համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետը: Մանկավարժական գործունեությունը սկսել է 1952թ. որպես պիոներական ջոկատավար, լինելով երկրորդ կուրսի ուսանող: Ամոնաշվիլին պատկանում է այն հազվադեպ գիտնականների դասին, ովքեր հրաժարվում են սեփական թեկնածուական դիսերտացիայից, քանի որ այն հերքվում է դրան հաջորդող մտքերով: Սեփական ուսուցիչներ է համարում ակադեմիկոս Դավիդ Լորդկիպանիդզեին և Բարնատ Խաչապուրիդզեին:

1958-1991 թվականները աշխատել է Վրաստանի Մանկավարժական Գիտահետազոտական ինստիտուտում՝ լաբորանտ, գիտաշխատող, գիտական քարտուղար, լաբորատորիայի ղեկավար, փոխտնօրեն, տնօրեն, Գիտաարտադրական մանկավարժական միության գլխավոր տնօրեն:

1989-1991 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ ժողպատգամավոր, ԽՍՀՄ Գերագույն Խորհրդի անդամ: 1991-1998 թվականները եղել է Մանկավարժական համալսարանի նախնական կրթության ամբիոնի վարիչ: